Rocket Lab จับอิเลคตรอนบูสเตอร์ในช่วงเวลาสั้น ๆ
ในความสำเร็จครั้งสำคัญ Rocket Lab ผู้ให้บริการเปิดตัวสู่สาธารณะ ได้ใช้เฮลิคอปเตอร์เพื่อจับจรวดอิเลคตรอนจากกลางอากาศได้สำเร็จในครั้งแรก
บริษัท เริ่มทำงานเกี่ยวกับวิธีการกู้คืนและนำบูสเตอร์ของจรวดอิเล็กตรอนขนาดเล็กกลับมาใช้ใหม่ในปี 2019 โดยย้อนกลับไปตามคำสัญญาที่ทำไว้ซ้ำแล้วซ้ำอีกโดย Peter Beck ผู้ก่อตั้งและ CEO เมื่อหลายปีก่อน เนื่องจากจรวดอิเล็กตรอนมีขนาดเล็กเพียงใด โดยทั่วไปถือว่าเบ็คไม่ผิดที่จะหลีกเลี่ยงการพยายามกู้คืนหรือนำส่วนต่างๆ
ของมันกลับมาใช้ใหม่ อย่างไรก็ตาม ทัศนคตินั้นเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเมื่อความต้องการเพิ่มจังหวะการเปิดตัวกลายเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรก ไม่นานหลังจากนั้น เบ็คเปิดเผยว่าวิศวกรของ Rocket Lab ได้พิจารณาปัญหาอย่างรอบคอบมากขึ้น และสรุปว่าการฟื้นตัวของตัวเร่งอิเล็กตรอนเป็นไปได้มากกว่าที่คาดไว้
เมื่อปัญหาไม่ถือว่าผ่านไม่ได้อีกต่อไป ความน่าดึงดูดใจของการนำกลับมาใช้ใหม่ ซึ่งเป็นการทวีคูณประสิทธิภาพของสายการผลิตใดก็ตามหากทำได้ถูกต้องก็ไม่อาจต้านทานได้การจับจรวดบูสเตอร์จากกลางอากาศไม่เคยง่ายอย่างนี้มาก่อน (แล็บจรวด)
ในขณะที่ทัศนคติที่เปลี่ยนไปทำให้ Rocket Lab เป็นบริษัทที่ 2 หลังจากที่ SpaceX เริ่มพัฒนาความสามารถในการกู้คืนและนำสารเร่งจรวดเหลวระดับออร์บิทัลกลับมาใช้ใหม่ได้อย่างจริงจัง แนวทางที่บริษัทต้องใช้สำหรับจรวดที่มีขนาดเล็กเท่ากับอิเลคตรอนแทบไม่มีอะไรแบบนั้นเลย โดย Falcon boosters แทนที่จะใช้การจุดระเบิดเครื่องยนต์บนเครื่องบินหลายครั้ง ระบบขับเคลื่อนแบบเรโทรโซนิค ครีบบังคับทิศทาง และการลงจอดแบบมีแรงขับ Electron จะใช้ร่มชูชีพหลายๆ อันในการชะลอความเร็ว ใช้เครื่องขับดันขนาดเล็ก (ไม่เหมือนกับ Falcon) เพื่อควบคุมทัศนคติ และถูกจับอย่างแข็งขันจากกลาง – อากาศโดยเฮลิคอปเตอร์ที่มีลูกเรือ
กระแทกแดกดัน แสดงให้เห็นช่องว่างขนาดที่ชัดเจนระหว่างอิเล็กตรอนและเหยี่ยว 9 การกู้คืนอิเล็กตรอนบูสเตอร์ใกล้เคียงกับการฟื้นตัวของแฟริ่ ง Falcon 9 การชั่งน้ำหนักประมาณหนึ่งตัน (~2200 ปอนด์) ต่อครึ่ง หรือหนักพอๆ กับตัวเร่งความเร็วจรวดอิเล็กตรอน แฟริ่งแต่ละส่วนจะควบคุมทัศนคติของมันด้วยเครื่องขับแก๊สเย็นในขณะที่กลับเข้าสู่ชั้นบรรยากาศของโลกอย่างเงียบๆ แฟริ่งผ่าครึ่งแล้วจึงใช้พาราฟอยล์ที่มี GPS นำทาง และสาดกระเซ็นลงบนพื้นผิวมหาสมุทรอย่างนุ่มนวล ก่อนจะถูกเรือที่รออยู่จับปลาขึ้นจากน้ำ
นคือวิธีที่ Rocket Lab ทดลองการฟื้นตัวของอิเล็กตรอนในความพยายามก่อนหน้านี้หลายครั้ง โดยทำการตกปลาโดยสมบูรณ์จากมหาสมุทรแปซิฟิกหลังจากการลงจอดในมหาสมุทรอย่างนุ่มนวล ในช่วงเวลาหนึ่ง SpaceX พยายามที่จะจับเครื่องบินจากกลางอากาศ – แม้ว่าจะมีเรือและตาข่ายที่ดัดแปลงมาอย่างดี แทนที่จะเป็นเฮลิคอปเตอร์และเบ็ด อย่างไรก็ตาม เมื่อบริษัทตระหนักว่าสามารถนำชิ้นส่วนแฟริ่งที่ตกลงไปในมหาสมุทรกลับมาใช้ใหม่ได้อย่างง่ายดาย
ในกรณีของอิเล็กตรอน ไม่น่าแปลกใจเลยที่ Rocket Lab ยังคงติดตามการกู้คืนแบบ catch-based ในขณะที่ SpaceX ก็เลิกปฏิบัติไปพร้อม ๆ กัน พูดง่ายๆ ก็คือ เป็นเรื่องยากอย่างเหลือเชื่อที่จะใช้เครื่องกระตุ้นจรวดแบบน้ำซ้ำได้อย่างน่าเชื่อถือและมีราคาจับต้องได้ และเครื่องยนต์จรวดของเหลวโดยเฉพาะ หลังจากที่จุ่มลงในน้ำเค็มแล้ว
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมความสำเร็จของความพยายามในการปฏิบัติงานครั้งแรกของ Rocket Lab จึงมีข้อแม้ ในขณะที่บริษัทประสบความสำเร็จในการจับบูสเตอร์ออกจากกลางอากาศ นักบินซึ่งมีอำนาจสุดท้ายเพื่อความปลอดภัย สังเกตเห็นพฤติกรรมผิดปกติที่ไม่เห็นในระหว่างการทดสอบหลังจากจับอิเลคตรอนและเลือกที่จะปล่อยบูสเตอร์ก่อนเวลาอันควร โชคดีที่มันยังคงลงจอดอย่างนุ่มนวลในมหาสมุทรและได้รับการกู้คืนโดยเรือ แต่ถึงแม้จะมีคำพูดจากเบ็คไปในทางตรงกันข้าม การสัมผัสกับน้ำทะเลจะทำให้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะนำกลับมาใช้ใหม่ได้อย่างเต็มที่ ในการเรียกความพยายามนี้ว่าประสบความสำเร็จโดยสิ้นเชิง เฮลิคอปเตอร์จะต้องส่งบูสเตอร์ลงที่ดาดฟ้าของเรือกู้ภัย หลีกเลี่ยงการอาบน้ำอย่างเต็มที่
เหนือสิ่งอื่นใด แม้ว่าการจับจะไม่คงอยู่ แต่ Rocket Lab ประสบความสำเร็จในการปล่อยดาวเทียมขนาดเล็กและบรรทุก 34 ดวงขึ้นสู่วงโคจรสำหรับลูกค้าที่จ่ายเงินหลายรายและจับผู้สนับสนุนที่ปล่อยพวกเขาด้วยเฮลิคอปเตอร์ในเวลาสั้นๆ ความพยายามนี้น่าจะประสบความสำเร็จมากกว่าไม่ และน่าจะทำให้ Rocket Lab ฝึกฝนอีกเล็กน้อยและเพิ่มประสิทธิภาพเล็กน้อยเพียงไม่กี่ขั้นตอนจากการกู้คืนที่สมบูรณ์แบบ จากนั้นบริษัทก็สามารถเปลี่ยนโฟกัสไปที่เป้าหมายถัดไป: การนำอิเลคตรอนบูสเตอร์กลับมาใช้ใหม่เป็นครั้งแรก kendalljazz.com
